Ρεβυθάδα χυλωμένη σαν από σιφνέικο τσικάλι: Aπό την chef Γεωργία Κουτσούκου

“Είμαι από τους ανθρώπους που απολαμβάνω την ταξιδιωτική διαδρομή. Μου αρέσει να τραγουδάω δυνατά και να οδηγάω λες και ήμουν πολύ καιρό κλεισμένη σε κλουβί με τους πλέον απαγορευτικούς όρους. Αυτό το κάνω κάθε φορά, μα κάθε. Το ίδιο κάνω και στην κουζίνα, τραγουδάω δυνατά και μαγειρεύω, αυτοσχεδιάζω, δοκιμάζω, πειραματίζομαι, ταξιδεύω με το μυαλό μου περιμένοντας το φαγητό να βγει από τη φωτιά. Εκεί εμπνέομαι, για να ξέρεις. «Να σας πω ένα παραμύθι, το κουκί και το ρεβίθι».

Στη Σίφνο, σε μεσημεριανό κυριακάτικο τραπέζι, αμέσως μετά το «Δι’ ευχών», οι γυναίκες περνάνε από τον φούρνο και φέρνουν τα τσικάλια με τα καπνιστά ρεβίθια στο σπίτι. Είναι πιάτο κυριακάτικο, γιορτινό, αρχοντικό. Μόλις ξεκινήσεις τη διαδικασία να φτιάξεις ρεβίθια στον φούρνο, θα μαγευτείς αν θέλεις πραγματικά να ταξιδέψεις. Σαν λίρες χρυσές πέφτουν οι ερέβινθοι στο κρύο και αλατισμένο νερό. Εκεί τους αφήνεις να ξιπαστούν.
Όσπριο ινδικής καταγωγής που έχει ταΐσει κόσμο και κοσμάκη. Στα αρχαία ελληνικά συμπόσια σέρβιραν ερέβινθους σαν επιδόρπιο με γλυκό κρασί. Η κλασική εποχή ήταν και η χρυσή εποχή του ρεβιθιού. Pane e pannelle, τηγανητά ρεβίθια στη Σικελία σερβίρονται σαν γαρνιτούρα στα γκουρμέ πλέον σάντουιτς με ντούγια (σπλήνα). Οι Ισπανοί τα τιμούν κάνοντας σούπες ή ρεβιθάδες με κόκκινες καυτερές πιπεριές, όλα για το ρεβίθι.

Φαλάφελ και χούμους από τις αιγυπτιακές χώρες μας επανέφεραν το ρεβίθι στην διατροφική μας μόδα, παρότι ως κλασσική τροφή δεν έφυγε ποτέ από το ελληνικό τραπέζι. Θα σε ταξιδέψω και εσένα με μια ρεβιθάδα στον φούρνο από τη Σίφνο. Να περιμένεις την αρχόντισα του σπιτιού να γυρίσει με το τσικάλι τα ρεβίθια από τον φούρνο. Χρυσίζοντα ρεβίθια, καπνιστά, σιγομαγειρεμένα σαν μπάλο αργό, κιμπάρικο.

Στρωμένο το τραπέζι, ο ήλιος πια ψηλά, η θάλασσα όσο πιο μπλε μπορείς να φανταστείς και η κυρά σερβίρει από το τσικάλι τα ροβίθια με κρασί ασύρτικο. Όλες τις ώρες χαράζει στο Αιγαίο!”

“Γεωργία Κουτσούκου Chef “

Yλικά

Ρεβίθια 500 gr

Το καλύτερο σκεύος για τα ρεβίθια ειναι η πήλινη γάστρα, αλλά αν δεν υπάρχει θα χρησιμοποιήσουμε ταψί. Πλένουμε καλά τη γάστρα, ώστε να ανοίξουν καλά οι πόροι του σκεύους. Βάζουμε τα ρεβίθια στη γάστρα. Προσθέτουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι και ανακατεύουμε .Στον ζωμό λαχανικών διαλύουμε τη ντομάτα πελτέ, προσθέτουμε μια πρέζα ζάχαρη, το αλάτι και το πιπέρι.

Στη συνέχεια ρίχνουμε στο φαγητό μου τα φύλλα δάφνης και το ψιλοκομμένο δεντρολίβανο. Ανακατεύουμε καλά, κλείνουμε τη γάστρα μου και βάζουμε στον φούρνο.

Στον ξυλόφουρνο κανονικά κλείνουν το σκεύος  – τσικάλι –  με ζυμάρι και το ανοίγουν όταν το φαγητό ειναι έτοιμο. Εγώ κλείνω τη γάστρα μου ολόγυρα με αλουμινόχαρτο κάνοντας ακριβώς την ίδια δουλειά που κάνει το ζυμάρι.

Ψήνουμε για 2-3 ώρες. Όταν είναι έτοιμο το φαγητό μου, ανοίγουμε το καπάκι και πασπαλίζουμε με την καπνιστή πάπρικα. Σερβίρουμε με ωραίο ψωμί και καλό κρασί.

Σημείωση

Αν βάλουμε δύο ποτήρια του νερού ζωμό, θα γίνει πιο ζουμερό το φαγητό και σίγουρα δεν θα υπάρχει ο κίνδυνος να μην έχουμε υγρά κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος, μιας και δεν ανοίγουμε καθόλου το σκεύος.