Μελίνα Σελάλμα σύμβουλος διατροφής και τροφοδοσίας. Μanaging director Melinas delight cuisine.
Δεν είναι και πάρα πολλά χρόνια που το αλεύρι ζέας, ξαναμπήκε, στην καθημερινή ζωή των Ελλήνων, και λέμε ξαναμπήκε γιατί αυτός ο σπόρος, έχει μια Αρχαία αν όχι προϊστορική θέση στην περιοχή…αφού σε διάφορα μέρη της Ανατολίας – Μικρά Ασία – βρέθηκαν σε ανασκαφές σπόροι 12.000 ετών.
Επιπλέον σε κλασσικά κείμενα αναφέρονται σε έναν κόκκο δημητριακού που ονομάζεται “ζέα” , καθώς ακόμα και ο Όμηρος, στην Ιλιάδα, χρησιμοποίησε την λέξη “ζείδωρον” η οποία προέρχεται από την λέξη ¨ζέα¨ που σημαίνει “ζωογόνο” δηλαδή , κάτι που “παρέχει ζωή”.
Και χαρακτηριστικό ειναι το γεγονός αναφοράς για την άγουρη ζέα, που ήταν δυναμωτική τροφή για τα άλογα αλλά και σε μορφή αλευριού σαν τροφή για τους ανθρώπους σε πολλές διαφορετικές εποχές και Ελληνικά εδάφη, αναφορές των οποίων βρίσκουμε στην Οδύσσεια μέχρι και τον Μέγα Αλέξανδρο που η ιστορία τον θέλει να χρησιμοποιεί την ζέα για να διατηρήσει την δύναμή του.
Γνωρίζετε ότι το λιμάνι του Πειραιά , εκεί που αράζουν σήμερα τα κότερα, με την ονομασία Ζέα , φημολογείται ότι το οφείλει στις εκφορτώσεις της ζέας , που γίνονταν από εκεί τον Μεσαίωνα?
Πως λοιπόν, αφού έχουμε να κάνουμε με ένα τόσο δυναμωτικό σπόρο που η χρήση του υπήρξε τόσο δημοφιλής στο παρελθόν, εξαφανίστηκε?
Στην Ελλάδα, υπάρχει, ένας αστικός μύθος ότι το ψωμί από σπόρους ζέας, εξαφανίστηκε την δεκαετία του 1930 για να προωθηθεί , περισσότερο η πώληση και η χρήση του, απλού κριθαριού/ σιταριού, ενώ η γειτονική Ιταλία , διατήρησε την καλλιέργεια ενός σπόρου που ονομάζεται farro και ειναι η πλησιέστερη έκδοση του σπόρου ζέα.
Η επανεμφάνιση της καλλιέργειας του σπόρου ζέας ,άρχισε να παρουσιάζεται στην Ελλάδα πολύ δειλά στα τέλη του 20ου αιώνα και στις αρχές του 21ου. Όταν η ανάγκη της διαφορετικότητας, και της ποικιλίας, αναγκάζει την βιομηχανία τροφίμων , να ανατρέξει και να βρει διαφορετικούς σπόρους καλλιέργειας για ψωμί και άλλα προϊόντα, έτσι επαναφέρει μετά από αρκετά χρόνια την εξαφανισμένη ζέα στο τραπέζι των Ελλήνων.
Μελίνα Σελάλμα